مقدمه:
آکنه شایع ترین وضعیت درماتولوژیکی(پوست شناسی) درایالات متحدۀ آمریکا است که بیش از 17 میلیون آمریکایی در همۀ سنین را تحت تأثیر خود قرار داده است. البته شیوع آن در نوجوانان بیشتراست.علاوه بر این، تقریبا 80-90% نوجوانان آمریکایی دارای آکنه میباشند. آکنه شدید با اعتماد به نفس پایین،طرد اجتماعی ، افسردگی و تصویر بدنی ضعیف ارتباط دارد. درمان دارویی آکنه پر هزینه و با تأثیرات جانبی شدید همراه است. آکنۀ نوجوانان معمولا در اثر فولیکول های آلوده و مسدود مو و غدد سبابه میباشد.
افراد بزرگسال دانه های چربی کمتر و جراحت های التهابی بیشتری بر روی پوست خود دارند.معمولا، چربی پوست(سبوم) ازفولیکول به سمت سطح پوست حرکت میکند. هورمون ها تولید سبوم را افزایش می دهند و باعث میشود سلولهای فولیکولی بیش از حد تکثیر شوند و دهانۀ فولیکولی بسته و در نهایت یک دانۀ چربی(کومدو) بوجود آید.
انسداد کامل فولیکول باعث بسته شدن دانه های چربی (دانه های سرسفید) می شود. در حالی که انسداد ناقص منجر به باز شدن دانه های چربی(دانه های سرسیاه) میشود.تشکیل دانۀ چربی معمولا در طی یک دورۀ 2تا3 هفته ایی رخ می دهد. آکنه بیشتر خود را به صورت دانه های چربی غیرالتهابی، جراحتهای التهابی روی صورت(کورک،جوش چرکی)، و یا جراحت های التهابی عمیق(کیست،برآمدگی) خود را نشان می دهد. طبق گزارشات تشکیل جراحت التهابی معمولا زمانی رخ می دهد که ترشح سبوم(چربی پوست) تح
ت تأثیر عوامل ژنتیکی باشد. اما پیشرفت بیماری های بالینی به دلیل عوامل محیطی است. این مطالعات نشان می دهد که عوامل ژنتیکی به تنهایی دلیل خطر آکنه نیستند.علیرغم تنظیم ژنتیکی ترشح سبوم و سایر دترمینانهای آکنه ، تأثیرات محیطی همچون رژیم به عنوان اصلاح کنندۀ بیان ژن عمل می کنند.اخیرا،طبق گزارش مطالعات پرسپکتیو و کنترل شده ، بین عوامل رژیمی خاص وآکنه ارتباط وجود دارد.
مطالعات مبنی بر جمعیت نشان می دهد که شیوع آکنه در جوامع شهری بیشتر از جوامع روستایی و غیرصنعتی است. بر همین اساس مطالعه ایی بر روی ساکنین یکی از جزایر گینۀ نو انجام شد.جزیره نشینان عمدتا از سبزیجات ریشه ایی، میوه، ماهی و نارگیل برای گذران زندگی استفاده می کنند. مصرف محصولات لبنی،قهوه،الکل،غلات،روغن ها،قند و نمک توسط جزیره نشینان به کمترین مقدار است. طبق برآوردها،دو سوم رژیم غذایی شکارچیان را نشاستۀ شیرین،بادام زمینی،ذرت،و برنج تشکیل میدهد و تقریبا یک چهارم رژیم غذایی آنها را قند،آرد و گوشت به خود اختصاص می دهد. هیچ مورد آکنه در بین این افراد گزارش نشد.دانشمندان معتقدند که مصرف پایین چربی وعدم مصرف غذاهای با شاخص گلیسمک بالا علت شیوع کم آکنه در بین این افراد میباشد.
گزارشات نشان داده است که شیوع آکنه در میان جمعیت هایی که بواسطۀ مهاجرت یا تغییر فرهنگ، رژیم غذایی غربی را پذیرفته اند، افزایش میابد.اسکیموهای کانادای شمالی تا قبل از پذیرش فرهنگ همسایه های شمالی خود و افزایش مصرف جوش شیرین، گوشت گاو ، محصولات لبنی و غذاهای فرآوری شده، هیچ مورد آکنه در بین آنها وجود نداشت. اما بعد از مصرف این غذاها ،شیوع آکنه افزایش یافت.
ساکنین اوکیناوان پیش از جنگ جهانی دوم،که طبق رسم و سنت خود از رژیم سیب زمینی شیرین ، برنج،و سبزیجات به همراه مقداری دانۀ سویا ومقدار کمی گوشت، پیروی می کردند، بعد از پذیرش رژیم غذایی حاوی فرآورده های حیوانی زیاد ، شیوع آکنه در آنها افزایش یافت.نتیجه می گیریم که رژیم غذایی غربی به افزایش شیوع آکنه کمک می کند.
فرآورده های لبنی
طبق گزارشات، رابطۀ مثبتی بین آکنه و مصرف شیر وجود دارد.تحقیقات نشان داده است که مصرف زیاد شیر با خطر آکنه در پسران و دختران ارتباط دارد. بین شیر بدون خامه و رقیق و آکنه رابطۀمنطقی وجود دارد.محتوی چربی شیر ظاهرا هیچ تأثیری بر ایجاد آکنه ندارد. هورمونهای موجود در شیر مانند استروئیدهای کاهش یافتۀ-α و1 IGF-(عامل رشد شبیه انسولین)،و -لاکتآلبومین مدت عمل آوری شیر را بیشتر می کند و بر واحد مربوط به مو غدد سبابه تأثیر میگذارند. مصرف شیر تولید IGF-1 را افزایش میدهد. این هورمون با تولید آندروژن تخمدانی دردوران پیش از قاعدگی در دختران و آکنۀ زنان بالغ ارتباط دارد.
غذاهای با شاخص گلیسمی بالا
یافته ها حاکی از واکنش های متعدد بین بار گلیسمی، حساسیت انسولین، واسطه های هورمونی و آکنه میباشد. مصرف منظم غذاهای دارای شاخص گلیسمی بالا، غلظت انسولین سرم را افزایش میدهد و همین باعث تکثیر سبوسیت و تولید چربی پوست ،توقف غظت گلوبولین متصل به هورمون جنسی (SHBG) و افزایش غلظت آندروژن و کمک به آکنه میشود. در عوض،نشان داده شده است که غذاهای با شاخص گلیسمی پایین در افزایش SHBG و کاهش سطوح آندروژن نقش دارند و سطوح بالای SHBGبا شدت پایین آکنه ارتباط دارد.
مصرف چربی
در سال 1997 یک مطالعۀ پرسپکتیو 5 ساله بر روی 871 دختر 10-11 ساله انجام شد ومشخص شد که دخترهای با آکنۀ دانه چربی شدید ، سطوح آندروژن در آنها به طورقابل ملاحظه ایی بیشتر است و قاعدگی نیز به طور قابل ملاحظه ایی زودتر رخداد. با وجود اینکه رژیم هایی که دارای چربی اشباع شدۀ زیاد هستند، غلظت IGF-1 راافزایش می دهند، اما رژم های با چربی کم و فیبر بالا غلظت IGF-I و آندروژن ها را کاهش و غلظت SHBG راافزایش می دهند.
ترکیب اسید چرب
نسبت اسیدهای چرب امگا 6 به امگا 3 در رژیم های غربی معمولا حداقل 10 : 1است. در حالی که این میزان در ژاپن 4 : 1 و در جمعیت های غیر صنعتی،تاریخی2 : 1 است. مطالعات نشان داده است که نشانگرهای التهابی همزمان باافزایش این نسبت،افزایش میابند.چربی های امگا 6 ، پیش مادۀ واسطه های التهابی هستند و با رشد آکنۀ التهابی ارتباط دارند.در عوض، سطح بالای اسیدهای چرب امگا 3 باعث کاهش عوامل التهابی میشوند و با کاهش سطوح IGF-1، خطر آکنه کمتر میشود و مانع کراتینی شدن بیش از حد فولیکول های چربی دار می گردد.
شکلات
گرانت و آندرسون قابلیت شکلات شیری در ایجاد آکنه را مورد آزمایش قرار دادند . در این آزمایش گروه کنترل وجود نداشت و تحلیل آماری نیز گزارش نشد. فولتون وهمکاران در آزمایش خود از گروه کنترل استفاده کردند و نتایج کمی آزمایش را نیز ارائه دادند.علاوه بر این آنها به جای تکه های شیر بدون چرب ، چربی شیر و قند، کاکائوی شکلات را آزمایش کردند. بااینحال، محتویات چربی و قند شکلات تیمار و کنترل تقریبا یکسان بودو پتانسیل کشف تأثیر چربی یا قند بر آکنه به حداقل رسید. یافته های مطالعه شواهد و قراین قطعی مبنی بر تأثیر تکه های کاکائو بر شکل گیری آکنه نشان نداد.
